Έτσι, η ζωή θεώρησε σκόπιμο να με ευλογήσει με κάποιες καλές αλλαγές στη ζωή, με μια συγκεκριμένη ανανέωση να είναι μια νέα πορεία σταδιοδρομίας.
Αλλά αυτό σημαίνει επίσης λιγότερο χρόνο για το blog και τα μυθιστορήματά μου—ειδικά για να κοιτάξω έξω από το παράθυρο και να συλλογιστώ τις επόμενες προτάσεις της ιστορίας μου.
Αυτές τις μέρες είναι απλά μπαμ-μπαμ-μπαμ. Έχετε μια ιδέα για το blog; Αναφέρω αυτές τις λίγες παραγράφους όποτε μπορώ. Μια νέα κατεύθυνση πλοκής; Βάλτε το πρώτα σε χαρτί και σκεφτείτε το μετά.
Τι ωραίο να μπορείς να έχεις ελεύθερο χρόνο τα Σαββατοκύριακαθα σκεφτόμουν. Τότε μπορώ πραγματικά να κάνω αυτό που θέλω.
Ωστόσο, αυτός είναι ένας επικίνδυνος τρόπος σκέψης. Επειδή ξέρετε τι συμβαίνει όταν αρχίζετε να ανυπομονείτε για τα Σαββατοκύριακα; Οι καθημερινές σας παύουν να έχουν νόημα. Αλλά δεν είναι αυτός ο στόχος στη ζωή. Ο κύριος στόχος είναι να βρεις νόημα κάθε ημέρα.
Λοιπόν, εδώ είμαι, δεν περιμένω πλέον να εξαργυρώσω τα ομόλογα της ζωής μου. Αντ’ αυτού, επιλέγω να είμαι ευχαριστημένος με το ψυχικό μου τραπεζικό υπόλοιπο, ανεξάρτητα από τον αριθμό. Αλλά πως?
Η άσκηση είναι βασιλιάς
Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Όχι επειδή αγαπώ την κουλτούρα του hustle ή έχω φιλοδοξίες να γίνω fitfluencer. Αντίθετα, είναι επειδή η ψυχική κατάσταση με ενδορφίνες κάνει τα εγκόσμια πιο ενδιαφέροντα, μειώνοντας ταυτόχρονα τη σοβαρότητα των προβλημάτων της ζωής μου.
Η εκδοχή του εαυτού μου που προσπαθώ να αντιμετωπίσω την ημέρα χωρίς να φορέσω πρώτα την θωράκισή μου με ενδορφίνες είναι ένας πόνος που βρίσκομαι γύρω μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω τη μέρα μου δίκαια χωρίς πρώτα να έχω τη σωστή νοοτροπία. Και η κίνηση βοηθάει σε αυτό.
Επίσης, το να είμαι σωματικός αυξάνει τις πιθανότητές μου να είμαι σωματικός. Μια ανοδική σπείρα, αν θέλετε.
Έτσι, ανεξάρτητα από το αν είναι μια μέρα φωτογράφισης πίσω με πλάτη ή ένα Σαββατοκύριακο χωρίς εκδηλώσεις, θα εξακολουθήσω να βρω τον χρόνο να ασχοληθώ με κάποιο είδος σωματικής εργασίας. Είναι να επιλέγω να ασκούμαι ό,τι κι αν μου έρθει, για να μπορώ να αντιμετωπίζω καλύτερα ό,τι μου έρθει.
Υπάρχει πάντα χρόνος για ψυχική ανάκαμψη
Ο Ντέιβιντ Γκόγκινς το ονομάζει αυτό «σταθμούς ψυχικής βοήθειας». Καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας του – και οι μέρες του είναι γεμάτες στο χείλος – θα καταφέρει να βρει μικρές στιγμές για να αναρρώσει από τις εξαντλητικές προπονήσεις του, όπως ενώ τρώει ή κάνει μπάνιο. Και αν ο Γκόγκινς μπορεί να βρει διαλείμματα στην εποχή του, γιατί ένας Μέτριος Τζο σαν εμένα δεν μπορεί να κάνει το ίδιο;
Έχω βρει καταφύγιο στις ωριαίες μετακινήσεις μου, ειδικά κατά τη διάρκεια της κίνησης από προφυλακτήρα σε προφυλακτήρα. Ναι, θα προτιμούσα να είμαι σπίτι παρά να κολλήσω στο αυτοκίνητό μου, αλλά το να είμαι μόνος (και να έχω μια δικαιολογία για να το κάνω) είναι μια μάλλον θεραπευτική στιγμή της ημέρας.
Εκεί μπορώ να σκεφτώ τη συγγραφή μου, το μέλλον μου και τα σχέδια που θέλω να εφαρμόσω στη ζωή μου. Καμία άλλη ώρα της ημέρας δεν επιτρέπει τόσο ήσυχο και μακρύ στοχασμό όσο όταν πηγαίνω με το αυτοκίνητο στη δουλειά.
Επιπλέον, ακόμα κι αν η ζωή ανέβαζε το κουμπί έντασης, θα το έχω πολύ καλά. Δεν με έχουν πιάσει σε μια χώρα που έχει καταρρεύσει από τον πόλεμο ούτε είμαι αιχμάλωτος πολέμου. Υπό αυτή την έννοια, θα το κάνω πάντα έχω την ελευθερία να βρίσκω τους δικούς μου σταθμούς ψυχικής βοήθειας, ανεξάρτητα από το πώς εξελίσσεται η ζωή.
Η αγάπη είναι το μεγαλύτερο συναίσθημα
Ξέρετε πώς σας συνιστούν οι άνθρωποι να προσφέρετε εθελοντικά για να νιώσετε καλύτερα με τον εαυτό σας; Λοιπόν, όπως αποδεικνύεται, δεν χρειάζεται να περιμένετε μέχρι να βρείτε μια θέση στην τοπική κουζίνα σας. Μπορείτε απλώς να επιλέξετε να δώσετε την αγάπη και τον χρόνο σας ελεύθερα, εδώ αυτή τη στιγμή.
Το πώς εγώ προσωπικά το κάνω αυτό είναι βοηθώντας τους ανθρώπους στη δουλειά. Σίγουρα πληρώνομαι για να κάνω αυτό που κάνω, αλλά κάθε φορά που ένας συνάδελφος ζητά βοήθεια, φροντίζω να κάνω ό,τι μπορώ για να κάνω τη ζωή του καλύτερη (βοηθάει το γεγονός ότι οι νέοι μου συνάδελφοι είναι πολύ τρελά άτομα).
Μερικοί άνθρωποι το βλέπουν αυτό καθώς άλλοι αποφεύγουν τις ευθύνες τους σε εσάς. Το βλέπω ως μια θετική παρουσία στον κόσμο.
Εξάλλου, το να βλέπω τον εαυτό μου χρήσιμο τείνει να ηρεμεί τις αρνητικές σκέψεις που τείνω να τρέφω στο μυαλό μου. Επομένως, από αυτή την άποψη, ωφελούμαι πολύ περισσότερο από τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Να ξέρεις ότι τα προβλήματά σου είναι και δώρα σου
Η ζωή δεν θα είναι ποτέ τέλεια. Και η επιδίωξή μας προς τη νιρβάνα δεν είναι ένας μοναδικός προορισμός στον οποίο μπορούμε απλώς να φτάσουμε και να τελειώσουμε.
Θα υπάρξουν σκαμπανεβάσματα. Θα πουλήσεις μια σύντομη ιστορία. Θα αποκτήσεις τη δουλειά των ονείρων σου. Θα σε απορρίπτουν για χρόνια. Θα απολυθείτε.
Η ζωή πάντα αλλάζει. Αλλά ένα πράγμα που παραμένει σταθερό είναι ότι θα είστε ακόμα εσείς. Θα ζήσεις. Θα αναπνεύσεις. Και θα αντιμετωπίσεις τη μέρα σου, οικειοθελώς ή όχι.
Σίγουρα, θα μπορούσατε να βρείτε χίλιους τρόπους για το πώς η ζωή σας θα μπορούσε να είναι καλύτερη, αλλά πιστεύω ότι ανεξάρτητα από το πόσο χάλια είναι η μέρα, πάντα θα έχετε την τάση να τη χάνετε μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Γιατί λοιπόν να μην το απολαύσεις τώρα αντί να κοιτάς πίσω με θλίψη δέκα χρόνια στο μέλλον;
Τα διασκεδαστικά πράγματα είναι πάντα διασκεδαστικά μετά τη θυσία
Ενώ μπορεί να μισείτε να ξυπνάτε στο σκοτάδι για δουλειά, δίνει επίσης πολύ περισσότερο νόημα στο να πίνετε έναν καφέ την ανατολή του ηλίου.
Ναι, μπορεί να έχετε μόνο μισή ώρα για να γράψετε τώρα, σε σύγκριση με ολόκληρη την ημέρα πριν κάνετε παιδιά, αλλά αυτό σημαίνει ότι θα εκτιμήσετε πολύ περισσότερο τον χρόνο γραφής σας.
Άλλωστε η χαρά είναι κάτι πολύ άστατο. Σκεφτείτε όλο τον ψυχαγωγικό χρόνο που έχετε στη ζωή: Netflix, YouTube, βιντεοπαιχνίδια, φαγητό. Θα αισθανόσασταν ευτυχισμένοι αν είχατε μήνες να καταναλώσετε τις παραπάνω δραστηριότητες; Ή θα νιώθατε καλύτερα να τα απολαμβάνετε αφού τακτοποιήσετε το υπόλοιπο της ζωής σας;
Επιπλέον—και ξέρω ότι το έχω ξαναπεί— γίνεσαι πολύ πιο αποτελεσματικός σε κάθε εργασία όταν δεν έχεις χρόνο. Ξέρω ότι γράφω περισσότερο όταν είμαι απασχολημένος με τη ζωή, σε αντίθεση με τις φορές που μπορώ να χαλαρώσω όσο θέλω.
Σήμερα είναι μια ευλογία
Υποθέτω ότι η άποψή μου για αυτήν την ανάρτηση είναι ότι η μέρα θα περάσει, είτε σας αρέσει είτε όχι, οπότε μπορείτε επίσης να βρείτε τρόπους να κάνετε το πρώτο.
Σε τελική ανάλυση, η ζωή δεν είναι ένα παιχνίδι ρουλέτας όπου γυρίζεις τον τροχό και ελπίζεις να πάρεις τον αριθμό στον οποίο είχες καλύψει. Αντίθετα, είναι περισσότερο ένα παιχνίδι πόκερ όπου σας δίνουν ένα χέρι και εξακολουθείτε να επιλέγετε τι θα συμβεί, παρά την αρχική σας τύχη.
Οι «γκουρού» του σήμερα θα σας έλεγαν να εκτιμήσετε τη μέρα. Να είσαι ευγνώμων που είσαι ζωντανός. Λέω να το ξύσω. Το να είσαι ζωντανός έχει τα δικά του προβλήματα και ανησυχίες. Αλλά ξέρετε τι; Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να δώσετε τη ζωή για τα χρήματά της.
Θα μπορούσατε να λειτουργήσετε από αγάπη και να φιλοδοξείτε να είστε ο καλύτερος άνθρωπος που μπορείτε να είστε. Ή μπορεί να είσαι μοχθηρός και να σε σύρουν κλωτσώντας και ουρλιάζοντας στον τάφο σου, αρνούμενος να επιτρέψεις στα προβλήματά σου να σου κάνουν το καλύτερο.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο δεν μπορείτε να κλωτσήσετε τον κώλο, ανεξάρτητα από το χέρι που σας έχουν μοιράσει. Όπως το βλέπω εγώ, έχεις πάντα επιλογή για το πώς θέλεις να αντιμετωπίσεις την ημέρα.
Και αν επιλέξετε να χαμογελάτε ανεξάρτητα από το τι σας πετάει, έχετε ήδη κερδίσει.
Θα είμαι ειλικρινής: θέλω τη διεύθυνση e-mail σας. Μόνο επειδή θα ήθελα να μείνω σε επαφή σε περίπτωση που αυτή η ιστοσελίδα πέσει. Αλλά θα το κάνω να αξίζει τον κόπο σας με αποκλειστικό περιεχόμενο κάθε δεκαπενθήμερο. Επιπλέον, λαμβάνετε επίσης έναν δωρεάν οδηγό για το πώς να αναπτύξετε το ιστολόγιό σας.
